مگه عاشقت نبودم
مگه باورت نداشتم

مگه آخرش خودم رو
پای باورم نذاشتم

مگه هر نفس نخواستم
تو رو هم نفس بدونم

چی شد اون صدا که باید
حالا با خودم بخونم

تنهایم ، تنهای تنهایم

آزادم ، امروز و فردایم

مگه پای قصه ها رو
به شب تو وا نکردم

مگه تا همین ترانه
تو رو هم صدا نکردم

تو رو هم صدا نکردم
که نموندی عاشقونه

میخوام با خودم بخونم
برو از همین ترانه

تنهایم ، تنهای تنهایم

آزادم ، امروز و فردایم

از روزي که تو رفتي پريده رنگ شادي اما خورشيد ميتابه مثل يه روز عادي
چطور هنوز پرنده داره هواي پرواز چطور هنوز قناري سر ميده بانگ آواز
مگر خبر ندارن تو رفتي از کنارم چرا بهت نگفتن بيتو چه حالي دارم
به چشم خسته من آسمون از سنگ شده لعنت به اين تنهايي دلم برات تنگ شده

آفتاب نشسته روي گلهاي سرخ قالي خيال تو کنارم تو اين اتاق خالي
عطر تنت پيچيده توي اتاق خوابم با تو چه جون گرفته ترانه هاي نابم
از تو هزارتا قصه چه جاودانه ساختم قلب پر از غرورو چه عاشقانه باختم
به چشم خسته من آسمون از سنگ شده لعنت به اين تنهايي دلم برات تنگ شده

شبها با ياد عشقت به قتل خود نشستم صد بار ازت بريدم صد بار ازت شکستم
اسمت به روي لبهام توي ترانه هامه بغض گرفته عشق تو غربت صدامه
قلب پر از سکوتم دلتنگ از اين جدايي بيتو ببين چه سرده تابستون تنهايي
به چشم خسته من آسمون از سنگ شده لعنت به اين تنهايي دلم برات تنگ شده

این شعر بعد از اینکه با رفتنش حسابی حالمو خراب کرد ، سرودم.

فقط چند بیتش را می نویسم.

اسم این شعر هست "هفده"

حرفهای تو بود برای من لالایی                   بی تو بودن مرا برد به خواب کوالایی

خام نبودم ولی تو آتش شوقهای منی         هر زمان که می رسد عطر سنجدهای ده بالایی

.

.

.

.

گر چه دروازه بان روح من قدر است              پر ز شرمم که خوردم از تو یک لایی

گفت بی بی که غم مخور، این است          راه و رسم دخترهای حالایی

گر چه الهام نوشتم و هفده شده ام              داشتم من فقط یک غلط املایی

حس تو لمس تو دست تو دست تو خاطره شد
عشق تو یاد تو اسم تو اسم تو
خاطره شد مثل یه قصه زیبا
مثل یه خواب کوتاه من اسمتو گذاشتم
قشنگترین اشتباه بی تو هر لحظه من
شکست بی صدا بود این خنده ها دروغه
بی تو شادی کجا بود حس نوازش تو هنوز رو پوست منه
گرمی خوب دستات منو آتیش میزنه حس تو
لمس تو دست تو دست تو خاطره شد عشق تو
عشق تو یاد تو یاد تو اسم تو اسم تو خاطره شد
روزهای شادی و عشق حیف که چه زود میگذره

از قصه منو تو چی موند بجز خاطره
یه قاب عکس خالی زیر غبار همیشه
یه پنجره که هر گز به جایی باز نمیشه
گرفته هر ستاره فانوس عشق به راهت
نرفت از یاد آینه هنوز رنگ نگاهت
رفتی تو از زندگیم انگار که یک خواب بودی
تو لحظه های عمرم افسوس که کمیاب بودی
می دونستم از اول این رسم زندگی نیست
خوشبختیها زود گذر هر گز همیشگی نیست
بدنبال یه رویا که دست نیافتنی بود
میدونستم از اول قلبم شکستنی بود
مثل یه قصه زیبا مثل یه خواب کوتاه
من اسمتو گذاشتم قشنگترین اشتباه

زمستون تن عریون باغچه چون بیابون

درختا با پاهای زیر بارون

نمیدونی تو که عاشق نبودی

چه سخته مرگ گل برای گلدون

گل و گلدون چه شبها نشستن بی بهانه

واسه هم قصه گفتن عاشقانه

چه تلخه چه تلخه باید تنها بمونه قلب گلدون

مثل من که بی تو نشستم زیر بارون زمستون

زمستون برای تو قشنگه پشت شیشه

بهار زمستونها برای تو همیشه

تو مثل من زمستونی نداری

که باشه لحظه چشم انتظاری

گلدون خالی ندیدی نشسته زیر بارون

گلهای کاغذی داری تو گلدون

تو عاشق نبودی ببینی تلخ روزای جدایی

چه سخته چه سخته بشینم بی تو با چشمای گریون

بشینم بی تو با چشمای گریون

 رفتی و از رفتن تو، قلب آینه شکسته

کوچه ها در خلوت شب، پنجره ها همه بسته

آسمان خاکستری رنگ، بغض باران در نگاهش

خنجری در سینه دارد، توده ابر سیاهش

بی تو من از نسل بارانم، بارانم، بارانم

چون ابر بهارانم، گریانم، گریانم، گریانم

بی تو من با چشم گریان، سیل غم برد آشیانم

خواب سرخ بوسهایت می نشیند بر لبانم

بی تو من از نسل بارانم، بارانم، بارانم

چون ابر بهارانم، گریانم، گریانم، گریانم

بی تو من با چشم گریان، سیل غم برد آشیانم

خواب سرخ بوسهایت می نشیند بر لبانم

.

آنقدر عاشقت بودم اسم خودم یادم رفت
نمی دونی بی تو شب ها چه جوری خوابم رفت
هر چی بد کردی و بد گفتی شکستی دلم رو
از تو رنجیدم و اما روز بعد یادم رفت روز بعد یادم رفت
آن قدر عاشقت بودم نفهمیدم فقط منم
که از این عشق داره می سوزه تنم
قصه ی ما دو تا رو هر کی شنید
گفت باید از عاشقی دل بکنم از عاشقی دل بکنم
همش تقصیر من شد دلم دشمن من شد
نمی خوام تو رو دیگه با تو عمرم هدر شد
همش تقصیر من شد دلم دشمن من شد
نمی خوام تو رو دیگه با تو عمرم هدر شد

دلم از عشق تو سیره عشق تو داره می میره
دیگه شوق دیدنت نیست حالا دیگه خیلی دیره
حتی گاهی که بی تابم نمی خوام بیای به خوابم
آخه عمری با تو سر شد شکستن شد جوابم
آن قدر عاشقت بودم اسم خودم یادم رفت
نمی دونی بی تو شب ها چه جوری خوابم رفت
هر چی بد کردی و بد گفتی شکستی دلم رو
از تو رنجیدم و اما روز بعد یادم رفت روز بعد یادم رفت
روز بعد یادم رفت روز بعد یادم رفت